BAYAGNI (paglalakbay nina Noli at Anna) - Ika-limang labas

Ahhhhhhh! Munting tinig ng mga bata.

Taong 1941, kasalukuyang nababalot sa takot ang siyudad ng Maynila. Pulu-pulutong na mga hapones ang lumusob at nagpahirap sa bawat Pilipino. Mga manyak na hapon na sabik na sabik sa laman ng mga kababaihan. Kilala si Marcova bilang number one na bading na geisha, at isang babae ang pinaka kilala sa pagbibigay aliw sa mga hapones, siya ay si…


Trisha MAE! Sigaw ng isang matandang bugaw “Nandito na si Heneral Taruk Beruk hinahanap ka maligo kana ayaw daw niya ang malansang bebot!” dagdag pa nito. Sa isang puting tela makikita ang nakakapanglambot na hubog ng katawan ng isang dalaga marahil siya na siguro ang Jennnelyn Mercado noong panahong iyon, makinis ang balat na kulay labanos at halimuyak ng gumamela ang pumaimbalot sa buong Casa del Puerta.

Sa labas nito nag-uusap sina Noli at Anna kung paano nila matatagpuan ang kanilang Lola. “Noli nandito na tayo iyan na sigro ang Casa na sinasabi ni Lola” wika ni Anna “Buti pa magtanong tayo dun sa lalake sa labas ng pinto” sagot ni Noli.

“Manong macho may kilala po ba kayong Lola Caridad diyan sa loob ng Casa?” tanong ng mga bata “Walang Lola Caridad sa loob at saka bawal kayo dito lumayas na kayo at inaaksaya ninyo lang ang oras ko echos!” sagot ng baklitang bouncer. “E bading pala to eh, baka naman ho puede kaming makapasok kahit saglit lang” hiling ni Anna

“Wag kayong atribida ha, sinisira nyo ang alindog ko Hmmp?” ani ni baklang bouncer “ Ah..eh..eto o bibigay ko sayo yung topless na litrato ng mga Masculados mga gwapo yan!” sabay abot ng litrato sa bakla

“He! Aanuhin ko yan wala yang mga yan sa Papa kong hapon di hamak mas malaki ang Ti…..ah eh ummmh Tite non noh?..Alis umalis na kayo!” sabay tulak sa mga kawawang bata.

“Hoy Jograd bitiwan mo nga yang mga bata mapagpatol ka tlaga!” sabit ng isang dalaga “Sori sister makulit kasi eh” sabi ni Jograd. “Mga bata halika kayo sa loob pasensiyahan nyo ng yang Bading na macho” sambit ng dalaga. “Jograd pala pangalan mo bakla!” wika ni Noli
“Sige po” tumuloy ang tatlo sa loob ng Casa.

“Maiwan ko muna kayo mga bata ha magtatrabaho lang si ate kumain lang kayo diyan wag masyadong malakas sa ladies drink ha Anna..” wika ng dalagang hindi nagpakilala.

“Bait naman ni ate hay..naisip ko tuloy si lola nasaan na kaya sia noh Anna?”
“Mahahanap din natin siya Noli, buti pa umorder kana Noli”
“Sige, Waiter! Waiter! Isa ngang platong Calamares at Pansit nga!

“Kain na Noli lumalamig na ang pansit…”
Miya-miya pa ay isang lalaking nasa mikropono ang tumayo sa harap ng entablado na tila may gusting ipahiwatig …

“Magandang gabi po mga kaibigan…at sa mga bisita nating hapon “Sakanami Pish ISNAKS!...nandito na po ang star of the night ang babaeng walang ligo at walang pahinga na pupukaw sa inyong mga kasu-kasuan eto na si….taran…taran chedeng! Si TRISHA MAE!”


“Ha! Trisha mae!” hiyaw ni Noli
“Tama Noli si Lola Caridad yung mabait na babae kanina! Naalala ko sabi ni Lola Trisha Mae nga ang ngalan niya sa panahong ito, kumbaga yun ang screen name niya…!

Lumabas ang marikit na dalaga sa likod ng telon, na tila nangaakit ng mga customer na hapon. Dahil walang kinikilalalng halaga ang pera noon, Isa isang naglabas ng batya-batyang prutas at tigiisang kaing na gulay ang mga hapon upang ialay sa pagsasayaw ng dalaga. Nang bigalang..

“Dumapa kayong lahat!” “Walang gagalaw!” isang malakas na sigaw ang narinig ng mga tao. Isang hukbong sundalong hapon ang dumating na tila may masamang balak.

“Lahat ng mga Babae sumama sa amin” wika ng isang interpreter na pinoy “Oheyo Oheyo” wika ng hapon na naka bagote. Sa takot ng mga tao sa loob ng Casa isa-isa itong nagsipulasan ngunit di sila nakaligtas sa kamay ng mababagsik na hapon. Kasama na si ANNA.

“Bitiwan ninyo ako! Noli tulungan mo ako!” sigaw ni Anna
“Anna!”
Tama ng puwit ng bayonete ang tumama sa mukha ni Noli na kinawalan nito ng malay.

“Anna…ililigtas kita…ililigtas kita arghhhhh…”

Itutuloy…

BAYAGNI (paglalakbay nina Noli at Anna) - Ika-apat na labas

Pumupungas pungas ang dalawang bata papunta sa kanilang lola upang isalaysay ang kanilang bigo na namang paglalakbay sa nakaraan. Hindi maiwasang tumulo ang luha ng kaawaawang si Noli habang pinipilit abutin ang kamay ng dalaga. Lubos na hindi maintindihan ng matanda ang tinatagong damdamin ng mga bata kaya nagpasya na itong uliratin ang mga ito.

“Mga apo what’s happening to both of you? Are you sick or something? kinda you know somethings that really matters? Whatever? So nonetheless…” wika ng burguiese na lola

“Lola hindi na po kami tutuloy sa aming paglalakbay dahil wala na kaming ginawang bagay na pinagtagumpayan” wika ni Noli
“Hindi na rin po naming kayang nakikita kayong malungkot sa twing uuwi kami rito” ani ni Anna.

Naliwanagan na rin sa wakas si Lola Caridad. Niyakap niya ang dalawang bata at naintindihan ang mga saloobin ng mga ito. “Sige mga apo kung yan ang pasya ninyo maari na kayong umuwi sa pamilya ninyo, maraming salamat sa tulong na ibinigay ninyo sa kin.” Wika ng matanda

“Sige po Lola paparini na po kami…paalam” Umalis ang dalawang bata dala-dala ang bigat sa dibdib. Ngunit ilang hakbang pa lamang ang kanilang ginagawa…

”Help! Help! somebody took away my new dress” isang panaghoy ang kanilang narinig “Si Lola yun..” wika ni Anna “Dali balik tayo sa kweba” dali-daling kumaripas ng pakandirit ang dalawa papuntang kweba.

Hoy bitiwan mo ang lola ko!” Hiyaw ni Noli
“Pakshet sitsitrit si chao ni ko pe pai cola” wika ng isa sa mga asianong tulisan
“Huh mga hapon ang mga yan Noli di ka maiintindihan ng mga yan” wika ni Anna.

Dahil sa kaalamang napulot ni Anna sa japayuki niyang ina nagawa nyang kausapin ang mga hapon
“Jojitsu Moyato? …” ani ni Anna.
“Ano yun” wika ni Noli “Ang sabi ko bakla si Jovit Moya” ani ni Anna
“Origano jen jen arayata! Kuala Lumpur Malaysia” wika ng isang hapon
“Dadalahin daw nila si Lola sa nakaraan dahil isa raw itong kilalang comfort woman noon pumapangalawa raw ito kay Markova sa dami ng naka siping nitong hapon.” Wika ni Anna kay Noli. Biglang naglaho ang mga Hapon kasama si Lola Caridad na ang tanging iniwan ang pasador ng matanda.

“Noli may nakasulat dito sa napkin ni Lola, sigurado naisulat nya pa ito habang hinohostage siya kanina ng mga tulisan” wika ni anna
“Galing talaga ni Lola kahit walang gamit na kamay nakasulat siya ng liham sa atin paano kaya niya iyon nagawa hmmp….????? …yakis lansa dinadalaw pa pala si Lola” wika ni Noli
“Wag tayong mag-aksaya ng panahon basahin na natin ang sulat”
“Sige”
Sabay binasa ng dalawa ang sulat upang malinawan sila kung ano ang gagawin
“Pumunta kayo sa nakaraan taong 1941 kasalukuyang nagaganap ang World War 2, hanapin nyo ako sa Casa del Puerta, kilala ako sa pangalang Trisha Mae… upang makapunta doon sabitin lang ang orasyon na ito..”

“Noli Bigakasin na natin” “Sige Anna”
“Sa kapangyarihan ng Haring Pebo, kami ang itim na magkapatid dalhin dalhin mo kami sa nakaraan. Angna Angna Sulakihi Sumaskidot Moko Moko acheche!”

Nawala ng parang bula ang mga bata…..Itutuloy…