BAYAGNI (paglalakbay nina Noli at Anna) - Ikatalong este Ikatatlong labas

Ahhhhhhhhhhhhhhhhhh!” hiyaw ng dalawang bata. Bumalagta sa kanila ang isang babaeng gigil na gigil sa kanyang ginagawa sa trono ni Abraham. “Mga bastos na bata ire, isara ninyo ang pinto hayaan ninyo muna akong magconcentate sa pag-ebak ko bwiset!” galit na galit na pagsagot ng babae.

Pagkaraan ng dalawampung minuto lumabas ang matanda sa kasilyo, doon nagpakilala ang mga bata at kung ano ang kanilang pakay. “Ah ganoon ba mga bata, kaibigang kong matalik si Caridad halos sabay na kaming lumaki at tumanda niyan”. “Ah..eh Lola Sora mayroon sana akong gustong itanong sa inyo” kinakabahng pagtatanong ni Noli. “ Ano yon iho? “Nagsusuot ho ba kayo ng kansulsilyo?” “Nilintikan kang bata ka pati ba naman ako ay di mo na pinatawud este pinatawad” sagot ni Lola Sora. Nagpaliwanag si Noli sa kanyang intension sa kansulsilyo ni Sora at sinabi kung gaano ito kahalaga sa kanilang misyon. “Ganoon ba sige samahan ninyo ako sa likod bahay namin”

Dali-daling pumunta ang tatlo sa likod bahay ngunit bigla na lamang...Ratatat-tatat, Ratatat-tatat…Boom boom boom…Itaktak mo! Matitinding palitan ng putok ang kanilang narinig bago pa sila makarating sa likod bahay. “Pakshet ano kaya yun” Sigaw ng matanda. “Wag muna tayong lumapit roon at baka di pa tapos ang sagupaan,” nangangatog na wika ni Anna. Lumipas ang ilang sandali at mahihinang ungol ang kanilang narinig. “Uhhm ahhhh tulong…tulungan ninyo kami..” “Ang boses na yun, mga kasamahan namin yon sa himagsikan” ani ni Lola. Mga sugatang kalalakihan na nakabulagta sa likod bahay ang bumungad sa kanila at dali-dali nilang nilapitan upang lapatan ng kaukulang lunas ang mga iyon.

“Anna kumuha ka ng mga sariwang dahon ng bayabas, mga talbos ng puno ng mekikekwek sa kabilang baryo, at tatloong bariles ng malinis na tubig sa bundok, lakad bilisan mo” utos ni Lola Sora. “Sige Lola yayao na po ako” sagot ni Anna. “At ikaw Noli bilang isang lalaki dito ka lang at tulungan mo ako sa panggagamot” wika ng matanda. “Masusunod Lola hehehe ok” sagot ni Noli.

“Di naman po ata patas ang mga utos ninyo Lola sa amin, di ba dapat ako na lamang po ang maiiwan dito, dahil babae ako at si Noli dapat ang maghanap ng mga gamit dahil siya ang lalaki” katwiran ni Anna. “Ah basta neneng bilisan mo na at wag ng magreklamo” sagot ni Lola “Oo nga Anna lumakad kana at baka wala na tayong maabutang buhay sa mga ito” gatong pa Noli. Dahil sa inis nagpasyang umalis si Anna at sundin na lamang ang inutos nito.

“Lola ano po ang gagawin ko kahit ano pong iutos ninyo susundin ko” wika ni Noli. “Sige Noli tangalin mo na ang mga bala na bumaon sa katawan ng mga yan, pero bago mo simulan ay magmumog ka muna ng asin” ani ni Lola “Asin?…mumog? bakit ho?” tanong ni Noli “Dahil yang bibig mo ang gagamitin mo sa pagtangal ng bala ok, dahil iyan ang pinaka-mabisang paraan ng paggamot siguradong walang impeksyon” paliwanag ni Lola. “Ha! yakis po” “Simulan mo na, unahin mo si Ka Pedring, doon kasi siya tinamaan sa ari niya, at si Ka Boneng na tinamaan sa kuyukot nya o sa pagitan ng wetpaks niya” ani ni Lola Sora. Wala ng nagawa si Noli kung hindi sundin ang inutos ng matanda.

Matapos ang walong nakakapagod na oras ay nabigyan na ng lunas ay mga kalalakihan. Nagpasyang hingiin na nina Noli at Anna ang pakay ng mga ito. “Lola puede na po bang makuha ang kansulsilyo ninyo?” tanong ni Anna “ Ay oo nga pala sige halina muli sa likod bahay”. Nagtatalong nagpunta ang tatlo sa likod bahay ngunit sa di inaasahan. “Bolshet bakit ganyan!” sigaw ni Noli “Nagkabutas butas ang kansulsilyo mo Lola at halos tirante na lamang ang natira” ani ni Anna. Dahil sa matinding putukan di naiiwasang tamaan ng ligaw na bala ang kaawa-awang kansulsilyo sa sampayan. Humingi ng pasensiya si Lola sa mga bata at nagpaalam.

“Wag ka nag umiyak Noli halika na at umuwi na tayo” wika ni Anna “Matapos ko sipsipin lahat ng bala Oh hindeeeeeeeeeeeeeeeeeee! Tinagay na muli ang dalawa ng higanteng bula pauwi sa kanila. Itutuloy..…